Jednego dnia radość a drugiego łzy

Dopiero co były tańce i zabawa, a dziś panuje u nas smutek.



Ostatnio coraz częściej śmierć zagląda do drzwi moich bliskich. Wykrusza się pokolenie moich rodziców. W przeciągu krótkiego okresu przychodzi nam żegnać już trzecią osobę. 

„Znowu przyszła zebrać żniwo”

 

 

Choć nie sieje,

zbiera żniwo.

Wdziera się przemocą,

nieproszona.

Pozostawia pustkę,

smutek, żal,

tęsknotę.

Tęsknotę za czymś,

co już nigdy nie powróci.

Życia nie da się przywrócić.

Śmierć !

Okrutna, zła,

władzę nad człowiekiem ma.

Przyszła bladym świtem.

Nie uzgodniwszy z nikim,

zgasiła płomień.

Płomień,

którego nie da się wzniecić.

Znowu wygrała,

kolejne życie zabrała.