Brak czasu

Od niedzieli gości u mnie teściowa, a:

wnuki i teściowa

to mieszanka wybuchowa

wierzcie kochani

czasu nie mam na nic

nic nie piszę

dlatego ogłaszam ciszę

 

dużo słonka wszystkim życzę  :lol:

a jak przyjdzie odpowiedni czas

wrócę to do Was

 

 

Jak cudownie jest na emeryturze

Choć już to mówiłam

raz jeszcze powtórzę

cudownie jest na emeryturze

wolna swobodna

jak ptak sobie fruwam

i wierzcie obca jest mi nuda

 

nic mnie nie trzyma

dziś tu jutro tam

spaceruję krajobrazy podziwiam

 

podpatruję przyrodę

utrwalam obrazy

tak mija dzień pełen nowych wrażeń

 

zaglądam wszędzie

nie ukryje się nic

a ja dobrze się czuję jako widz

 

coraz to nowe barwy

zapachy nieznane

prowadzą w świat zaczarowany

 

tu czyżyk tam wilga

wróbelek skowronek

tu jagody tam kępa poziomek

 

kumkające żabki

umilają drogę

i tak cały dzień chodzić mogę

 

nikt  mnie nie trzyma

nikt nie pogania

nikt nie rozlicza z żadnego zadania

 

cele wyznaczam sama

spełniam swe marzenia

i mogę je nieustannie zmieniać

 

dziś to jutro tamto

a ograniczenia

na szczęście na razie ich nie ma

 

korzystam póki czas

nie zawsze tak będzie

kto myśli inaczej jest w błędzie

 

bajka trwa i trwa

oby jak najdłużej

wszak skończy się gdy człowiek umrze 

 

    ANTONETA

 

Jak niewiele trzeba, by uszczęśliwić dzieci.

Wczorajszy dzień należał do nadzwyczaj udanych. Nie doskwierał upał. Żar nie lał się z nieba.  Na niebie były niewielkie chmurki, które czyniły dzień bardziej znośny. Pogoda w sam raz na wycieczkę, bo w czasie upałów, które ostatnio panowały, to było raczej niemożliwe. Upały bardzo dają się wszystkim we znaki. Ja osobiście wolę pozostawać w cieniu. Wczoraj dzieciaki szalały. Oto dowody szaleństwa:

 

Kubuś, upragnione dzieciątko

 

 

 

Wreszcie upragnione dziecię

pojawiło się na świecie

 

teraz słodko sobie śpi

pewnie o Aniołkach śni

 

nic nie zakłóca jego snu

beztrosko mija dzień po dniu

 

w atmosferze miłości

bezpiecznie Kubuś dorośnie

Czas na gimnastykę

„Gimnastyka”

 

Na raz ręce w górę

na dwa ręce w bok

na trzy skłon do przodu

na cztery lekki podskok

 

 

i jeszcze raz to samo

powtarzamy dziesięć razy

a ty Ewuniu nie ćwiczysz?

zgrabna talia ci się marzy!

 

zaraz zaczniemy bieganie

to była mała rozgrzewka

a ja jaj! zawyła z bólu 

sprytna rudowłosa Ewka

 

na ławeczce sobie siadła

nie chce ćwiczyć dalej

że ją bardzo boli noga

znakomicie udaje            

 

bo Ewka to leniuszek

bardzo nie lubi ćwiczyć

że pani da jej spokój

po cichutku teraz liczy

 

 

Ciągle razem

 Zaczęło się dawno, dawno temu. Od pierwszego spojrzenia zabiły mocniej ich serca.Strzała Amora trafiła do celu. Miłość zapłonęła i płonie do dzisiaj.Choć minęło tyle lat żyć bez siebie nie mogą. Miłość, wierność- po grób! :-P  

Ciągle razem. Nierozłączna para.

Niemłodzi już.

On stary i ona stara.

 

Kiedy ślubowali sobie miłość,

oprócz miłości,

przyrzekali także wierność. 

 

Sporo przeżyli wspaniałych lat.

Czego chcieć więcej?

Kolejnych rocznicowych dat!

Nieustannie do przodu

„Włóczykij

 

Nieustannie dalej

i dalej

przed siebie gna

 

nie martwi się o nic

bieży w bezkresną dal

jak płomień

gnany wiatrem

dalej

i dalej

do przodu podąża

frunie jak ptak

nie martwi się o nic

wciąż dalej

w bezkresną podąża dal

ślepemu zaufał losowi

idzie

nie martwi się o nic

idzie

wolny jak ptak

 

przygoda wabi go tak!

 

Moje dzieci dziś świętują

Przecież to tak niedawno było, a dziś już 9 lat mija.

Żyjcie w zdrowiu i miłości 100 lat !

Kto zgadnie co to za ptak?

Ptak to. Nie ryba,

a zwinnie pływa.

Ten duży ptak,

na grzbiecie ma czarny frak.

Na brzuchu białą koszulę.

Zamieszkuje południową półkulę.

Głównie Antarktydy wybrzeże.

Potrafi nurkować to zwierzę.

Nie ryba, nie ssak,

nielotny to ptak.

Czy ktoś mi powie

jak ten ptak się zowie?

 

 

Wierszowane zagadki dla dzieci

 

Czy wiecie co to być może,

co chroni główkę przed mrozem?

Może być żółta, czerwona,

niebieska, czarna, kolorowa.

Lecz kolor nieważny, byleby tylko

ciepluteńko miała głowa.

Czy ktoś już wie, czy ktoś mi powie,

co nosi się na głowie?

 

 

 

To czapka!

Tak kochani!

Zapewne nieraz

ubieraliście ją sami.

 

 

 

Głowa boli,

w gardle drapie,

bolą kości,

z nosa kapie.

I co jeszcze?

Potworne dreszcze.

Najlepiej wygrzać się pod pierzyną.

 

Co takich objawów może być przyczyną? 

 

 

Przeziębienie!

 

 

 

Może być mały, duży,

okrągły, kwadratowy,

drewniany plastikowy.

Ma cztery nogi.

Ani jednego kolana.

Można przy nim biesiadować

od rana do rana.

W różnym bywa kolorze.

Jak myślicie,

co to być może?

Czy się domyślacie,

czy już wiecie,

przy czym zasiadacie,

gdy posiłek jecie?

 

 

 

 

 

To Stół!

Tak, dzieci drogie.

I wiem, że często siedzicie przy nim sobie.

 

 

 

Któż ja jestem?

Zapewne wiecie!

 

• 
  

  

  
  

 

Znają mnie wszyscy

na całym świecie.

Wszędzie mnie pełno.

Każdy zakątek znam.

Przemieszczam się szybko,

hulam to tu, to tam.

Wiruję dookoła,

do tańca porywam,

kiedy jestem zły,

czapki z głów zrywam.

 

• 
  
  
  

 

 

Tylko kobieta tak potrafi

Wprawdzie to nie mój pomysł, ale może z niego skorzystam?



(rysunek z sieci ze strony Kobieta Potrafi)

Poród z zastosowaniem kleszczy i próżnociągu

Pamiętam jakby to było wczoraj, a nie 7 lat temu.  Ten telefon krótko po północy, informujący o narodzinach wnuka zapadł w mej pamięci na zawsze. Kacperek ( tak ma na imię) urodził się taki malutki, zresztą do dzisiaj jest z niego taka drobinka. Mimo, że taki malutki nie chciał wydostać się na świat. Poród bardzo się przedłużał i wtedy zastosowano vacuum. Myślałam, że to są metody średniowiecza, a okazuje się, że w Irlandii ( bo tam się urodził) tę metodę stosuje się na porządku dziennym. Może u nas też? Tylko jakoś nikt ze znajomych tak nie rodził i nie słyszałam o tej metodzie dawno. Częściej stosuje się cesarskie cięcie. No może już nie było czasu, gdyż główka tkwiła w kanale rodnym i trzeba było zrobić wszystko by maleństwo jak najszybciej wydostało się na zewnątrz. By ratować matkę i dziecko, musiano użyć kleszczy i próżnociagu ( narzędzia jak z horroru).  Kacperek, długo miał zniekształconą i zaczerwienioną główkę. W ogóle był taki umęczony po tym porodzie. Długo się bałam, czy aby wszystko z dzieckiem jest w porządku. Podczas takich porodów dochodzi do powikłań.  

„Powikłania po porodzie zabiegowym

Po porodzie z użyciem kleszczy lub próżnociągu dziecko może doznać niewielkich obrażeń zewnętrznych, takich jak otarcia naskórka, zadrapania, siniaki, lekkie obrzmienia i zaczerwieniania na główce. Czasem pojawiają się krwawienia wewnątrzczaszkowe, które jednak zwykle mijają po kilkunastu dniach. Przy porodzie z wykorzystaniem kleszczy może dochodzić do uszkodzenia splotu ramiennego – dziecko wymaga wówczas rehabilitacji. Pomimo tych urazów, kleszcze i wyciągacz próżniowy są narzędziami niezbędnymi przy komplikacjach porodowych. Pozwalają ratować zdrowie, a nawet życie matki lub/i noworodka. Rodząca po porodzie zabiegowym powinna liczyć się z dłuższym dochodzeniem do formy z powodu większych urazów krocza i pochwy.”Słyszałam również o porażeniach mózgowych dzieci urodzonych przy zastosowaniu próżnociągu.

 Na szczęście wszystko zakończyło się dobrze. Dziś Kacperek jest zdrowym chłopakiem i od września rozpocznie naukę w I klasie.

 

Czy u nas stosuje się kleszcze i próżnociąg? Może w ostatnim czasie ktoś tak rodził? 

Jest taki zakątek na południu kraju

Jest uroczy zakątek

 na południu kraju

nie wszyscy Polacy

zapewne go znają

 

rzeczka maleńka

środkiem miasta płynie

dodaje uroku

tej starej mieścinie

 

wśród zieleni drzew

 kwiecia pachnącego

stoi pałac okazały

rodu książęcego

 

 podziwiać można

te stare grube mury

a także komnaty

w nich marmury

 

przebogate wnętrza

cieszą nasze oczy

duma w nas wzbiera

kiedy na nie patrzy

 

 

Może ktoś zna to miasto, w którym znajduje się ten wspaniały ZAMEK? 

Braterska miłość

„ Braterska miłość” 

Tomek i Jurek

w jednym mieszkają pokoju.

To się kłócą, to znów godzą,

och joju joju!

W pokoju

stoją dwa biurka,

gdzie wieczny bałagan,

to biurko Jurka,

a biurko Tomka

zawsze zadbane,

wszystko na swoim miejscu

pięknie poukładane.

Tak też ich łóżka wyglądają.

Tomka równiutko zasłane,

a Jurka?

Wiecznie rozkopane.

Na półkach Jurka

odnaleźć się trudno,

książki, zabawki

wymieszane z odzieżą brudną.

U Tomka w szafkach

ład panuje,

bo Tomek stale układa,

przestawia, pucuje.

Tomek cichy, spokojny,

lubiący porządek.

Jurek wielki łobuziak,

zapodział gdzieś rozsądek.

Tylko zabawy mu w głowie.

Wiecznie w piłkę gra.

Nie uczy się, nie wie

ile jest dwa razy dwa.

Zalicza przedmioty

na dwa z minusem,

a bliźniak Tomek

jest szkolnym Omnibusem.

Choć tak się różnią,

nie mogą bez siebie żyć.

Jeden za drugiego

pójdzie się bić.

Jeden za drugim

w ogień wskoczy.

Nie lubią chłopcy

na siebie się boczyć

Skutki wtorkowej nawałnicy w jednym z miast na południu kraju

Taką informację mogliśmy dzisiaj przeczytać na stronie pewnego miasta:

 

"Wystarczyło zaledwie piętnaście minut, żeby w części gminy Pszczyna krajobraz zmienił się jak po bitwie. Nawałnica, która przeszła przez miasto wyrządziła wiele szkód. Oficer prasowy Państwowej Straży Pożarnej w Pszczynie w rozmowie z portalem pless.pl podsumował kryzysową sytuację.

Wstępne szacunki mówią o ponad dwustu powalonych drzewach, kilka domów ma uszkodzone dachy, w wielu miejscach zerwana była sieć energetyczna. Na osiedlu Powstańców Śląskich deszcz wdarł się do wielu posesji zalewając piwnice. Spadające drzewa uszkodziły także dziesięć samochodów."

Zdjęcia z tego dnia można zobaczyć  tutaj

 

Dlaczego wybrał śmierć ?

Coraz częściej słyszymy o samobójczej śmierci. Z roku na rok coraz więcej jest samobójców. Co kieruje człowiekiem, że wybiera tę ostateczność? Myślę, że na to pytanie nie uzyskamy odpowiedzi.

Kiedy dowiedziałam się o samobójczej śmierci 87 letniego staruszka, wstrząsnęło to mną ogromnie. Tym bardziej, że był to przemiły starszy pan. Pomimo swojego wieku, był fizycznie w pełni sprawny. Zdrowe ciało, chory duch? Co musiało dziać się w jego umyśle, że popełnił taki czyn? Fakt, że od paru ładnych lat powtarzał, że ma już dosyć tej ziemskiej wędrówki, ale? Ale nikomu do głowy nie przyszło, że tak ją zakończy.

„Samobójcza śmierć”

Szalona myśl

zawładnęła  umysłem

dzień po dniu

milimetr po milimetrze

wgryzała się w głąb

drążyła do bólu

nie dawała chwili wytchnienia

wabiła kusiła

w końcu zwyciężyła

podążył za nią

nie bacząc na nic

powierzył jej życie

po cichutku skrycie

pozostały łzy

ból cierpienie

pytania

pytania bez odpowiedzi

dlaczego

dlaczego podążył za nią

dlaczego nie upilnował go Anioł

jak to możliwe że szalona myśl

Anioła przechytrzyła

jakiego podstępu użyła

rodzina  nigdy się nie dowie

dlaczego to zrobił

co go pchnęło

w śmierci szpony

dlaczego nie został ocalony

samobójcza śmierć

cios dla rodziny

kto winny

wzajemne oskarżenia

a jego już nie ma

życia nikt nie zwróci

czasu nie da się zawrócić

ból pozostanie

pozostanie też pytanie

dlaczego

Mój nawyk zbierania plastikowych nakrętek

Nie wiem jak wy, ale ja na punkcie plastikowych nakrętek, to mam chyba świra. Od paru ładnych lat zbieram je skrzętnie. Uważam, że cel, na który są przekazywane pieniądze, uzyskane z ich sprzedaży, jest tego wart. A to zbieranie zaszczepiła we mnie moja wnuczka. Parę lat temu  w szkole podstawowej , do której uczęszczała organizowano taką zbiórkę nakrętek. Pieniądze uzyskane w ten sposób, miały zasilić konto małej Martynki, która, potrzebowała wózek inwalidzki. Musiała zebrać ogromne ilości nakrętek, które miały pomóc jej w zakupie tego wózka. Pomogliśmy Martynce, Jasiowi, a potem znalazły się kolejne potrzebujące dzieci. Dzieci ze szkoły zaprzęgały do zbiórki całe rodziny. Prześcigały się w przynoszeniu tych nakrętek, bo nie dość że mogły komuś pomóc, to jeszcze zarobić jakieś dodatkowe punkty. Podwójny cel osiągnięty. Ja to nawet w pracy ze sprzątaczkami weszłam w układy. One te nakrętki przynosiły mi z wszystkich pomieszczeń, w których sprzątały. U mnie każda nakrętka jest chowana do odpowiedniego pojemniczka i potem dzieciaki zanoszą do szkoły, czy przedszkola. Mnie to nic nie kosztuje, a można pomóc wielu niepełnosprawnym osobom, np.: w ich rehabilitacji, czy zakupie wózka inwalidzkiego.

Jestem zdania, że żadna nakrętka nie może się zmarnować. 

 „ Plastikowe nakrętki” 

Nakrętki z plastikowych butelek

pożytku mogą przynieść wiele.

A i my frajdę mamy

kiedy je zbieramy.

Więc ich nie wyrzucajmy,

skrupulatnie zbierajmy.

To nic, że trzeba ich tony,

byśmy mogli pomóc komuś.

Lecz jeśli się zjednoczymy,

to niejednemu pomożemy.

Pieniążki tą drogą uzyskane,

na cele charytatywne są przekazywane.

Jeden dostanie inwalidzki wózek,

a inny rehabilitację może?

Fajna to sprawa,

potrzebującym pomagać.

Więc pamiętajcie,

 nakrętek nie wyrzucajcie!

 

Kocham wakacje, kocham i już

„ Kocham wakacje”

  Ja kocham wakacje kocham i już

kocham leniwe życie no to cóż

w wakacje biegam to tu to tam

buduję z klocków w piłkę gram

opalam się na zatłoczonej plaży

odpoczywam leniuchuję marzę

w wakacje jestem to tu to tam

co robić chcę decyduję sam

to na złotej plaży nad Bałtykiem

zbieram muszelki z pieskiem Nikiem

to podziwiam zakątki mazurskie

to wspinam się na szczyty górskie

ja kocham wakacje kocham i już

kocham leniwe życie no to cóż

 

 

Pomimo deszczowej pogody, spacer zaliczony

Pomimo deszczowej pogody, spacer zaliczony i bardzo udany. Na hasło:spacer- dziewczynki momentalnie były przygotowane do wyjścia. I nie było już odwrotu, pomimo tego, że zaczęło kropić. Przecież nie jesteśmy z cukru, wołały chórem. Poza tym mamy parasole, peleryny przeciwdeszczowe. Fajnie będzie tak iść przed siebie w deszczu. Nie było więc odwrotu. Faktycznie trochę deszczu nie zaszkodzi, a dziewczynki chociaż się wybiegają. Chłopcy dziś zastrajkowali i zostali  z rodzicami, którzy wzięli sobie parę dni wolnego.

Oto parę fotografii ze spaceru: Czyż nie piękna okolica?

Wakacje z babcią

Podczas letnich wakacji

babcie zostają z wnukami,

z ich pytaniami i problemami.

A wnuki sto pytań na minutę mają.

Ciągle o coś pytają,

ciągle czegoś chcą,

no i ciągle, (choć to brzydko) skarżą.

Babcia słucha, odpowiada,

daje rady,

rozstrzyga spory,

nie dopuszcza do awantury.

Oto mała próbka tego

co się dzieje w ciągu dnia całego:

 

Babciu,

zobacz jak tańczą moje misie.

A ja narysowałam żyrafę,

podoba ci się?

 

Babciu,

a ja stanęłam na wagę.

Oj, jak zabolało,

chyba złamałam nogę!

 

Babciu,

a Franek rzuca klockami,

a Oliwka

nie chce bawić się z nami.

 

Babciu,

Kacper rozlał kakao,

Julka się przewróciła,

Kolanko ją zabolało.

 

Babciu,

a ja zjadłbym coś dobrego.

Czekoladkę, ciasteczko.

Może masz coś słodkiego? itd. itd.…….

 

Kiedy babcia dosyć krzyków ma,

wszystkie wnuki do siebie woła.

Chodźcie łobuziaki,

bajeczkę wam opowiem,

bo od waszych krzyków

dudni w głowie.

Dzieci wkoło niej siadają,

a potem wszystkie

z zaciekawieniem słuchają.

 

 

 

Gdy u babci są dzieci,

szybko dzień za dniem leci,

Wakacje  szybko mijają,

 dzieci do szkoły wracają.

W domu pozostaje pustka, cisza

i wtedy babcia wiersze pisze.

 

 

 Moje kochane urwisy