Nawet kury chcą emigrować z kraju

„ Bunt kurki” 

   

Ruda kurka

kurka z wiejskiego podwórka

z  wściekłości

nastroszyła piórka

zagdakała rzęsami zatrzepotała

usiadła na grzędzie

oznajmiła kogutowi

że dłużej jajek znosić nie będzie

tak być nie może

ta ciężka praca

wcale się nie opłaca

jem tylko proso

 na dodatek

nie mam butów

chodzę boso

marzą mi się różne frykasy

a nie mam na nie kasy

ileż jajek trzeba znieść

by godne życie wieść

dłużej tak nie mogę

opuszczam kraj

żegnaj kogucie baj baj

jestem jeszcze młoda

nie chcę harować

chcę się bawić tańczyć

podróżować

 tu tego nie mam

do koguta na odchodnym

 rzekła kurka ruda kurka

od niechcenia

Więcej moich wierszy można znaleźć tutaj 

Kto szybszy, żółw czy ślimak?

„ Awantura w lesie”

 

Od wczesnego rana

awantura w lesie.

To żółw ze ślimakiem

zajadle kłócą się.

 

 

Jesteście ciekawi

o co cała afera?

O to kto szybszy,

ta para się spiera.

Spór ten

rozstrzygnąć trzeba,

a bez konfrontacji

uczynić  tego się nie da.

Dlatego żółw ze ślimakiem

na bieganie się umówili.

Niestety o wyznaczonej porze

na starcie się nie zjawili.

Czeka sędzia.

Kibice czekają,

a ślimak z żółwiem

mocno się spóźniają.

Czasz szybko leci.

Minęła godzina,

jedna, druga

a ich ciągle nie ma.

Nagle z głębi lasu,

w jednej chwili,

żółw ze ślimakiem

zza drzew się wyłonili.

Zmęczeni, spoceni

stanęli na starcie,

czekają na sygnał

zwarci, uparci.

W końcu ruszyli.

Kto zwycięstwo odniesie?

Już niedługo

okaże się!

 

A tak między nami,

wszyscy przecież  wiedzą

że żółwie są szybsze,

ślimaka wyprzedzą!

Więcej moich wierszy można znaleźć tutaj 

Przebiegłość dziecka

Choć kończy się wrzesień, niektóre maluchy w dalszym ciągu mają problem z pójściem do szkoły czy przedszkola. Wymyślają tysiące powodów, by tam nie iść.

 

W domu dziś zostanę!

Nie pójdę do przedszkola!

Posiedzę z moją babcią!

Buntuje się mała Ola.

 

Ciasteczka upieczemy.

Posprzątamy w domu.

Będę cichutka, grzeczna.

Nie będę wadzić nikomu.

 

Mogę babuniu zostać?

Cicho pyta mała Ola.

Ogromnie boli mnie brzuszek.

Na pewno będę chora.

 

Lecz mama kręci głową.

Nic z tego kochanie.

Pójdziesz dziś do przedszkola.

W domu nie zostaniesz.

 

Nie skarżyłaś się wcześniej,

że cię brzuszek boli.

Coś chyba kombinujesz,

bo z babcią zostać wolisz.

 

Gdy faktycznie będziesz chora,

z babunią zostaniesz.

Teraz śpieszmy do przedszkola,

bo śniadania nie dostaniesz.

 

Zabawki tam czekają:

lale, misie pluszowe,

klocki, kredki, autka,

                           puzzle, piłki kolorowe.                        

  

Oczka Oli się zaśmiały.

Już chce pędzić do przedszkola.

Przecież tam na nią czeka

jej imienniczka Ola.

 

Razem bawić się będą.

Urządzą bal dla lalek.

Ubiorą im sukienki

i na głowy woale.

 

 

 

Stare fotografie przywołują wspomnienia

W pokoiku na piętrze

ogień w kominku płonie

obok stary bujany fotel

 w nim rozmarzony dziadek

z albumem w dłoni

melodią sprzed lat

pieści ucho

za oknem jesień łka

świat w jej łzach tonie

z policzka dziadka spływa łza

to rodzinna fotografia

wywołała falę wspomnień

obudziła tęsknotę

za dzieciństwem młodością

rodzicami

pierwszą miłością

za dawnymi czasami

czasami które nie powrócą

to ta fotografia

a na niej

ojciec matka

i rodzeństwa gromadka

to ta fotografia

spowodowała

że łezka się polała

wróciły wspomnienia

choć miłe

serce zadrżało

zabolało

na widok znajomych twarzy

dziadek się rozmarzył

tęsknota wycisnęła łzy

łzy radości miłości

łzy tęsknoty

za kimś kto na świecie żył 

ach te wspomnienia

wspomnienia minionych lat

pamiętnych dat

wspomnienia przeżytych dni

wyciskają łzy

to  jesień

nastrój zadumy niesie

na dworze hula wiatr

za oknem jesień łka

deszcz miarowo uderza o szyby

z policzka dziadka kapie łza

nie pierwsza

nie ostatnia

Więcej moich wierszy można znaleźć tutaj

Wesela sypią się jak z rękawa

Ja znowu jutro się bawię.

Miłego weekendu wszystkim życzę  :-)

On i ona

młodzi oboje

postanowili

żyć we dwoje

by iść razem

wspólną drogą

złożą przysięgę

przed Bogiem

zaprosili

sporo gości

chcąc podzielić się

radością

będą druhny

drużbowie

matka chrzestna

wujkowie

babcia dziadek

nie zabraknie ciotek

kuzynostwa

no i oczywiście plotek

panna młoda

cała w bieli

ze swym lubym

będzie się weselić

będzie muzyka

będą tany

tango oberek

no i odbijany

będzie zabawa

do białego rana

oj dana dana

do białego rana

i ja będę się tam bawiła

jadła

szampana piła

Cud istnienia- dar życia

„ Cud istnienia”

 

Jestem cudem!

Cudem istnienia.

Ja żyję.

Choć maleńka jak laleczka,

to moje serduszko bije.

 

 

Słyszysz Mamo?

Czujesz?

Mieszkam pod twym sercem.

Ze szczęścia wariuję.

Czuję się jak maleńka łódeczka

wśród wód oceanu .

Nieustannie pływam.

Jestem szczęśliwa.

Rosnę.

Wciąż rosnę.

Będę tak rosła aż do wiosny.

Zobaczysz Mamo, czas zleci.

Za parę miesięcy

powitasz mnie na świecie.

Słyszę bicie twego serca.

Kołysze mnie do snu.

Jestem szczęśliwa.

Szczęśliwa, że żyję,

że moje serduszko bije.

Że mam nosek,

uszka, oczka, usteczka.

Ach, zobaczysz Mamo,

 śliczna ze mnie dzieweczka.

Mam rączki,

nóżki,

maleńkie paluszki.

Wszystko  maleńkie,

delikatne.

Jestem mała,

ale stale rosnę,

tyję,

bo jem i piję.

Jestem szczęśliwa,

szczęśliwa, że żyję.

Maleńka?

Nie szkodzi.

Ja urosnę.

Zobaczysz Mamo.

Zobaczysz na wiosnę.

Wtedy na świat się wydostanę,

by przywitać ciebie, moją mamę.

Weźmiesz mnie w swe ramiona.

Utulisz, ucałujesz,

za dar życia, podziękujesz.

Więcej moich wierszy można zobaczyć tutaj

Obok mnie stoi Anioł

Ja nie boję się niczego

a wiecie dlaczego?

bo obok mnie tuż tuż

stoi mój Anioł Stróż

na krok mnie nie odstępuje

cały czas uważnie obserwuje

kiedy chcę zrobić coś złego

odwodzi mnie od tego

kiedy nad przepaścią stoję

rozkłada skrzydła swoje

przed wypadkiem chroni

wyrywa z głębin toni

nieustannie strzeże

mój ciężar na swe barki bierze

dlatego nie boje się niczego

bo on uchroni mnie od złego

 

Jedzmy jabłka, bo są zdrowe

Jedzmy jabłka bo są zdrowe

a do tego są wspaniałe

do jedzenia na surowo

do szarlotek doskonałe 

 

 

trza się zabrać do roboty

obrać skórki wyjąć pestki

migiem rach ciach machu ciachu

przerobione będą wszystkie

 

potem dżemy i kompoty

na półeczkach postawimy

taki zapas witaminek

starczy nam do końca zimy

 

 

 

Dlaczego piszę dla dzieci

 

Wszyscy zadają mi pytanie

dlaczego dla dzieci pisze pani

odpowiadam  krótko

słyszę krasnoludki

do ucha mi szeptają

co dzieci uwielbiają

a że kocham dzieci nad życie

chcę je zadowolić przecie

pokazać świata uroki

dziecięcym wzrokiem

 gdy tylko słoneczko wstaje

ja jednym z nich się staję

zwierzęta ludzi krajobrazy

okiem dziecka postrzegam

w głowie rejestruję obrazy

potem na papier przelewam

powstają proste rymowanki

dla Grzesia Zosi Hanki

Zbysia Rysia Malwinki

jednym słowem dla chłopaków

 i każdej dziewczynki

a dorośli?

 chyba nie są zazdrośni?

Słonecznego dnia wszystkim życzę

 

Mała Zosia spod Kalisza

o jesieni nie chce słyszeć

wciąż podlewa kwiatki

pieli swe rabatki

a krecika ucisza

Coraz więcej symptomów jesieni

 

Liście już barwę zmieniły

poranki witają rosą

już nikt nie ma odwagi

by po trawie stąpać boso

 

nocny chłód we znaki się daje

czują go nawet ślimaki

kurczą się w swych skorupkach

by zasnąć sobie na czas jakiś

 



 

 odleciały już bociany

zakończono zbiory zbóż

owoce pięknie dojrzały

ziemniaki trzeba kopać już

 



 

niebo straciło swój kolor

słonko droczy się z nami

to za chmurami się chowa

to grzeje promieniami

 

wiatr rozwiewa nasze włosy

krople deszczu dzwonią o szyby

zapaleni grzybiarze

zbierają dorodne grzyby

 

oczar czaruje swą barwą

mienią się czerwienią bluszcze

jarzębina owoc wydała

zasypiają małe chrząszcze

 

dzień coraz krótszy się staje

noc posiada magii czar

 jesień zbliża się szybko

niosąc paletę różnych barw

  

 

  *oczar-krzew

 

Rozpoczęcie roku szkolnego, rozterki siedmiolatka

 



- Kacperku i jak tam było dzisiaj w szkole?

- Nie podobało mi się, nie będę chodził  :cry:

-Ale dlaczego?

-Bo jestem niemądry! 

- Kto ci takie bzdury powiedział?

-Nikt. Ja sam wiem. Bo nie umiem wszystkiego.

-No to właśnie po to idziesz do szkoły, by się nauczyć. Widzisz babcia jest już stara, a też nie wszystko wie i nie wszystko potrafi zrobić.

-Ha,ha, ha,Ty babciu wszystkiego nie wiesz? Czego na przykład.

- Popatrz na ten aparat. Umiesz robić zdjęcia?

- Tak.

-A widzisz, babcia nie potrafi.

- Ha,ha. Przecież to takie proste.

-No właśnie, proste. Czyli nie jesteś głuptasek. A do szkoły trzeba chodzić. Tam nauczysz się pisać i czytać. Sam będziesz sobie mógł przeczytać o zwierzątkach, które tak lubisz. A pamiętasz jak ostatnio odgadłeś czyja to flaga jest narysowana na policzku kibica siatkówki? Od razu wiedziałeś, że to flaga Belgii. A zapewniam cię, że nie każdy siedmiolatek by wiedział. Jesteś mądrym chłopczykiem, a w szkole dowiesz się wielu ciekawych rzeczy. Poznasz nowych kolegów, koleżanki. Zobaczysz jak będzie fajnie. Przecież w zerówce podobało ci się.

-No tak.

- W szkole też ci się będzie podobało. Zobaczysz.

-   :-)     :-)    :-D