„ W naszych lasach mieszkają Smerfy „
W przepiękny słoneczny dzionek
mały Kacperek poszedł do lasu
nie denerwujcie się kochani
nie sam- o co tyle hałasu?
poszedł ze swymi rodzicami
leśnych jagód im się zachciało
kiedy po jagodę się schylił
obok nóżek coś mu przeleciało
czy to możliwe?- za głowę się łapie
mamo tato Smerfa widziałem
cóż nie wierzycie mi?- naprawdę
po kolorze skóry go poznałem
taki niebieściutki był cały
wszystko niebieskie nawet dłonie
ubrany w coś czerwonego
słowo harcerza- nie cyganię
ujrzawszy mnie ruszył w drogę
chyba w tamtą pobiegł stronę
popędzę za nim prędziutko
na pewno zaraz go dogonię
Smerf- nie uwierzycie kochani
ale rzeczywiście w lesie był
gdy dojrzał Kacperka z rodzicami
pod krzaczkiem poziomek się skrył
stój Kacperku-mama zawołała
zajrzymy pod ten mały krzaczek
też widziałam małego ludzika
mignął mi czerwony kubraczek
a może to poziomka była
taka czerwona bardzo dojrzała?
Smerf pośpiesznie spod krzaczka wyszedł
gdy się mama głośno zastanawiała
rodzice kochani!- niedowiarki!
dlaczego dzieciom nie wierzycie
my maleńkie niebieskie stworki
naprawdę żyjemy na świecie
tu w tym pięknym lesie mieszkamy
mamy małe kolorowe domki
ja właśnie odnawiam- maluję
domek swej przyjaciółki Bronki
pokażę wam gdzie mieszkamy
jeśli mi solennie przyrzekniecie
że drogi do naszej małej wioski
Gargamelowi nie pokażecie
masz nasze słowo-harcerskie słowo
Gargamel się od nas nigdy nie dowie
w którym lesie mieszkają Smerfy
słowo-nikt z nas mu nie powie
Więcej wierszy można przeczytać tutaj
Antoneta
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz