Korniszony- mam nadzieję, że wszyscy je lubią

   „ Korniszony „

„Oj jak ciasno w tym słoiku”

szepce pan ogórek do cebuli.

„Z tej ciasnoty nóg nie czuję,

z braku tlenu głowa boli”.

 

„Ja tam nie narzekam”-

liść laurowy wtrąca słówko.

„Tańczyć ,śpiewać mam ochotę

wraz  z marchewką- młodą wdówką.

 

Panie ogórku kochany

niech się pan nie dąsa.

Teraz czas na harce

niech pan z nami pląsa”.

 

 / ilustracja Kacperek lat 5/

 

Pani gorczyca wywija piruety,

woda w słoiku bulgocze.

„Ale zabawa bombowa”

cieszy się  ocet.

 

Angielskie ziele

małymi rączkami wywija,

biega ,dokazuje,

zgrabnie tancerzy omija.

 

Zabawa wyśmienita.

Cukier z solą swawolą,

podskakują ,przytupują,

że aż  nóżki bolą.

 

Cebula rozgrzana

ociera pot z czoła.

Pan ogórek roztańczony

o bólu zapomnieć zdołał.

 

Wszyscy się bawią ,

kręcą, wirują dokoła.

Korniszony gotowe!

Pani gospodyni woła.

 

Wszystkim zrzedły miny.

Pan ogórek niepocieszony.

Złości się , bunt w nim wzbiera.

Nie chce być na obiad zjedzony.