Kolejna rocznica śmierci

To dziś mija 10 lat od śmierci mego Ojca. A pamiętam wszystko dokładnie jakby to wczoraj było. Choroba, ból, cierpienie.

8 kwietnia 2004r. w Wielki Cwartek Pan zabrał Go do siebie. 

„ Śmierć Ojca”

W pewien kwietniowy ranek,

wraz z pierwszym promykiem słońca,

Twa ziemska pielgrzymka dobiegła końca.

Ostatni paciorek zastygł na ustach,

ostatnie spojrzenie,

ostatnie tchnienie.

Cisza, pustka.

Koniec bólu,

koniec cierpienia.

Pozostała tęsknota,

smutek, żal,

pozostały wspomnienia.

 

 

Kiedy mija kolejna rocznica, zdajemy sobie sprawę jak ten czas nieubłaganie pędzi do przodu i nic nie jest w stanie go zatrzymać.

„Cóż pozostało po Tobie”

( autor ks. Krzysztof kasza)

 

Cóż pozostało po Tobie

Tatku kochany

gdy w wieczność odszedłeś

by Tajemnicy Odwiecznej dotknąć

zgasł uśmiech Twój Serdeczny

zmarszczki na czole zdumienia nie rysują

słowa ciszą bolesną dudnią

na ławie co tuż przy kanapie stoi

okulary w złotej oprawie

z niewiedzy zaskoczone

bo nikt przez nie nie czyta

fotel pusty

pod ciężarem samotności pluszowe igiełki jeży

koszule na wieszaku zziębnięte bo nikt ich nie nosi

i garnitur który tak lubiłeś

 

lecz zostały serca nasze

i umysły co kształtowałeś przez lata całe

Twoja dobroć i nas kochanie

i słodki pedantyzm w dokumenty wpisany

subtelność jak płatek róży

wiara cicha dojrzała

i nadzieja że to nie koniec

 

 

Antoneta