Czy to ciąża, ale jakim cudem?- Ciąg dalszy

Czas oczekiwania na wynik testu ciążowego przeleciał Marii na rozmyślaniach. Dwa lata temu skończyła czterdziestkę, ale to chyba nie jest przeszkodą, by urodzić dziecko? Zawsze chciała mieć liczną rodzinę, a nie było jej to dane. Marek jej jedyny syn, przyszedł na świat z wielkim trudem.  Omal oboje nie stracili życia. Może właśnie teraz urodzi bez problemu. Tylko, dlaczego wcześniej nie miała żadnych objawów ciążowych? Podejrzane! Tylko to osłabienie i stałe biegunki, które ostatnio bardzo się nasiliły. Ale to przecież nie objawy ciąży. A tak silne ruchy, które czuje, wskazywałyby na piąty a nawet szósty miesiąc. Nie, to przecież niemożliwe. Do dziś, choć minęło przeszło 20 lat, doskonale pamięta pierwsze ruchy, które czuje matka nosząca dzieciątko pod swym sercem. To było wspaniałe uczucie, rozmarzyła się.

Te rozmyślania przerwały szmery dobiegające od drzwi wejściowych. To pewnie mąż wrócił z pracy. Musi się pośpieszyć. Jeszcze minuta i wszystko będzie wiadome. Maria pochylając się nad testem miała zamknięte oczy. Na trzy je otworzę, postanowiła. Jeden, dwa, trzy……… i jest wynik. Co teraz? Cieszyć się, czy płakać?

Test wyszedł ujemny. Dlaczego Marii wcale nie ulżyło? Bo jeśli nie ciąża, to, co? Co się dzieje z jej wnętrznościami? Co jest przyczyną tak potężnych ruchów, które odczuwa? Pewnie rak zżera ją od środka, tak sobie pomyślała. Zaczęła się martwić. Szkoda, że to jednak nie ciąża. Taki dzidziuś wniósłby wiele radości w ich codzienne życie. Marek studiuje daleko od domu i rzadko teraz w nim bywa. W domu jest tak pusto i smutno.

Koniecznie musisz iść do lekarza, oznajmił mąż, któremu Maria opowiedziała o swoich dolegliwościach. Już wcześniej jej to sugerował. Zauważył, bowiem, że Maria zeszczuplała, nie stosując żadnej diety. Niepokoiło go to. Niejednokrotnie poruszał ten temat, ale Maria zawsze miała jakieś wytłumaczenie, byle tylko nie iść do lekarza.

Teraz postanowiła poszperać w Internecie. Może tam czegoś się dowie na temat swoich dolegliwości. Oczywiście z pomocą przyszedł nie, kto inny tylko wujek Google. Szukając natrafiła na artykuł o chorobach jelit. Nawet nie zdawała sobie sprawy, że jest tyle różnych chorób związanych z jelitami. Zapadają na nie dzieciaki i młodzi ludzie. Po przeczytaniu artykułu, stwierdziła, że bez wizyty lekarskiej nie obejdzie się, tym bardziej, że objawy choroby nasiliły się. 

Następnego dnia Maria czuła się fatalnie. Brzuch tak jej napęczniał jakby miał zaraz eksplodować jak balon, w którym jest za dużo powietrza. Odczuwała ból nawet w klatce piersiowej. Nie było wyjścia, musiała pójść do lekarza. Dobre duszki dały jej namiary do specjalisty, zajmującego się właśnie problemami jelitowymi. Dzięki temu, bardzo szybko przeszła cały kompleks badań, włącznie z kolonoskopią i szybko usłyszała diagnozę:

wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Co to takiego?- To paskudna choroba (można sprawdzić tutaj). Przeczytała o niej, szperając w Internecie. WZGJ to choroba na całe życie. Trzeba nauczyć się z nią żyć. Zmienić zupełnie sposób odżywiania, unikać stresów ( tylko czy to jest możliwe w dzisiejszych czasach?). Są okresy zaostrzeń tej choroby i okresy remisji. W zależności od stanu, w jakim znajduje się chory, stosuje się odpowiednie leczenie. Czasami konieczny jest pobyt w szpitalu. Ważne, że przestrzegając zaleceń lekarskich, z tą chorobą da się żyć.

O d czasu rozpoznania swej choroby, Maria unika fasolki jak ognia, bo ona kojarzy się z jej początkiem, a zresztą i tak jest niewskazana w diecie, jaką Maria musi stosować. Maria pomyślnie przeszła leczenie, trwające prawie pół roku. Całkowicie zmieniła swój sposób odżywiania. Teraz jest na etapie remisji choroby. Ma nadzieję, że ten stan utrzyma długo. Nadal jest pod stałą opieką lekarską. Bardzo dużo schudła, z czego jest bardzo zadowolona, bo dzięki temu odzyskała swą dawną sylwetkę. Dawniej wszelkie próby zrzucenia wagi zawsze kończyły się fiaskiem. A teraz proszę, bez problemu zrzuciła tyle kilogramów. Fakt, musiała pożegnać się ze swoją ulubiona golonką i słodyczami, ale coś za coś!

Maria często powraca myślami do tego dnia, kiedy to wszystko się zaczęło. Ha, ha, ha i pomyśleć, że przypuszczała, iż jest w ciąży?  Z tego najbardziej chce się jej śmiać. Ha, ha, ha!