2 cze 2017

RUDOWŁOSA PIĘKNOŚĆ

rudowłosa piękność1


Po ciężkim dniu pracy


postanowił odpocząć


z gazetą w ręku


zasiadł wygodnie w fotelu


na chwilę przymknął oczy


właśnie wtedy


pochwycił jego dłoń


podlotek uroczy


rudowłosa piękność


roześmiana


z wypiekami na twarzy


pociągnęła go w stronę łąki


poczuł trawę pod stopami


delikatną


pachnącą kwiatami


odetchnął pełną piersią


zapach lata


radość


miłość


dziewczyna


cudowna


ta jedyna


jakże tęsknił za nią


za dotykiem jej dłoni


za pocałunkami


w jej oczach wczytał to samo


padli sobie w objęcia


wolniutko


delikatnie


położyli na trawie


zagłębił rękę w jej włosach


przeczesywał palcami


pocałunkami znaczył skronie


delikatnie


nieśmiało


kroczył dalej


ciała namiętnością rozgrzane


zapłonęły


lecz oni na małą chwilę


w pieszczotach ustali


chcą się nasycić swoim widokiem


zapamiętują każdy szczegół


wzajemnie się obserwują  


nagle


łąkę spowiła mgła


pomimo bliskości


nie widać nic


znika dziewczyny twarz


zniknęła łąka


kwiaty


zapach lata


została tylko gazeta


w oku pojawiła się łza


nic dwa razy się nie zdarza


co minęło


nie wróci


rudowłosa piękność


miłość życia


od dawna tańczy z aniołami


 

 

autor: Anna Bednarek

ilustracja z netu

6 komentarzy:

  1. Piekny wiersz i piękna rudowłosa.

    Miłego dnia Aniu:-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Serdecznie pozdrawiam Uleńko :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękność o rudych włosach i zielonych oczach? Wyjątkowa. Moja przyjaciółka blondynka z czarnowłosym mężem mają trzy rude dziewczynki. Prześliczne i inteligentne.
    Twoje wspomnienie jest niezwykłe, bo dotyczy blisiej osoby.
    Serdeczności

    OdpowiedzUsuń
  4. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Mój mąż często mi proponuje, abym ufarbowała włosy na rudo, ale jakoś nie mam odwagi.
    Rude wlosy są piękne, ma je moje wnuczka.
    Pięknie opisujesz wspomnienia.

    OdpowiedzUsuń
  6. Pozdrawiam cieplutko :)

    OdpowiedzUsuń