Prima aprilis

 

Zabawna historia pewnej babci się przydarzyła

Gdy wstała z łóżka krasnoludka zobaczyła

Miał czerwony kubraczek, czapkę z pomponem

I nie uwierzycie, oczy i uszy czerwone

Jakimś dziwnym językiem władał

Gadał i gadał

Niestety babcia nic nie rozumiała

Ale dobrą miną nadrabiała

Kiedy pomachał jej rączką

Pomyślała, że ma gorączkę

Bo takie dziwy niesłychane

Są przecież niespotykane

Ale posłusznie do kuchni podreptała

I co ujrzała?

Przy stole siedzą wnuki

I śmieją się do rozpuku

Ha ha ha

Babciu, ale się nabrałaś

Ten krasnal, to kukiełka mała

My za sznurki pociągamy

I głosy podkładamy

Ale dziś kawały dozwolone

Śmieją się zadowolone

Wszak dziś pierwszy kwietnia

Jeden drugiemu numer dziś wytnie

Nam się udało

Aż cię babciu zamurowało

Ha ha ha

Uwielbiamy pierwszy kwietnia

 

 By udany i wesoły był prima aprilis

Trzeba być przebiegłym niczym lis

A wnuki takie były

Sprytnie sobie żart obmyśliły

Udał się kawał

Świetna była zabawa