Życie to nie sielanka
nie jest usłane różami
raz jest dobrze
raz borykamy się z trudnościami
choć czasem brak sił
do przodu trzeba gnać
nie oglądać się wstecz
nie ma po co
czasu nie zawrócimy
losu nie odmienimy
żyjmy pełnią życia
bo ono szybko płynie
nim się spostrzeżemy
ono przeminie
choć różami nie jest usłane
toż to nasze życie jedyne
niepowtarzalne
kochane
/ ilustracja z internetu/
Życie płynie niczym rzeka
OdpowiedzUsuńCo nas za zakrętem czeka?
Miłego wieczoru, Antoneto :)
Aniu piękny wiersz o naszym życiu. To prawda nie jest usłane......, niesie niespodzianki, jak to się powtarza, pisze scenariusze i nie mamy wyjścia, musimy je przyjmować, grać rolę, na poprawki nie ma miejsca, no może w tym sensie, że jak ktoś powiedział bardzo mądry, żeby nie oglądać się na przyszłość, są tylko chwile, te chwile tu i teraz. Czasami trudne chwile......., ale trzeba iść do przodu, trzeba normalnie żyć, jak powiedział mój starszy syn.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Aniu . :) .
Najważniejsze: tu i teraz. Pozdrowienia ze słonecznej Warszawy
OdpowiedzUsuńCo nas czeka?. Tego na szczęście nie wiemy :)
OdpowiedzUsuńTereniu masz rację. Niezależnie od tego co się wydarzy, my musimy żyć dalej. I żyjmy pełnią życia. Wszak jedno życie tylko mamy.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko :)
Po każdym upadku wstajemy mocniejsi. Samych dobrych chwil w życiu ci życzę.
OdpowiedzUsuńRacja, tu i teraz. Nie oglądajmy się wstecz. To niczego nie zmieni.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko :)
Agusiu dziękuję i wzajemnie pogody ducha :)
OdpowiedzUsuńTrafnie. Może i usłane różami jest to nasze życia ale pamiętajmy,że róże mają kolce :) Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńNiestety takie jest życie. Raz zabawa i śmiech, innym razem płacz. A my musimy iść dalej.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko :)
Aniu, dziękuję Ci za ten wiersz, bo są dla mnie taką pociechą miłą na dzisiejsze rozterki.
OdpowiedzUsuńRzadko ostatnio zaglądam na blogi, bo inne zajęcia mnie pochłonęły:)
Pozdrawiam
Choć czasami trudno wstać, nie wolno się poddawać. Każdy ma chwile zwątpienia. Ale od czego przyjaciele, rodzina?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Nie warto oglądać się za siebie, aby postawić krok naprzód trzeba pozamykać wszystkie drzwi. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńKoniecznie pozamykać drzwi.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Piękny wiersz o trudzie człowieczym i goryczy bytowania tu, na ziemi. Nawet przyroda, choć piękna, nie jest idealna. Róża - królowa kwiatów - cierniami przypomina, że boska to ona nie jest, choć podziwiana na pewno.
OdpowiedzUsuńMimo, że nie zawsze jest różowo, kochamy to nasze życie .
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)