SMUTEK SERC

 



 

 

 

 

W sercach rodziców

smutek zagościł

gdyby się wyprowadził

byłoby prościej

nie byłoby nieprzespanych nocy

morza wylanych łez

bo i po co

 

kiedy panuje radość

nie ma miejsca na łzy

sen przychodzi nocą

serwuje cudne sny

lecz smutek

odejść nie zamierza

serce boleje

rana jest zbyt świeża

 

niespełna rok minął

od rozstania

nieubłagany los

pozbawił rodziców kochania

jedyne dziecię jakie mieli

maleńką gwiazdeczkę

zabrał do nieba

na wieczną wycieczkę

gdy rankiem

zimne ciałko zastali

z przerażenia

oniemieli

do dzisiaj

dojść do siebie nie mogą

jak żyć

jak żyć bez dzieciny drogiej

 

smutek serce trawi

rana jątrzy stale

zastanawiają się  

jak wyglądałby ich  malec

czy byłby blondynkiem

podobnym do taty

czy po mamie

rudzielcem piegowatym

 

nie dowiedzą się tego

zrozpaczeni rodzice

nie zobaczą nigdy więcej

ukochanego oblicza

nie dane było syneczkowi żyć

Bóg powołał go do siebie

kochane maleństwo

jest już aniołkiem w niebie

 

dusza łka

smutek odejść nie chce

w uporze trwa

rani serce

za gardło ściska

lecz jakże nie płakać

no jak

kiedy smutek

goryczy ma smak

a gorycz wyciska łzy

ciurkiem płyną

ale jakże nie płakać

za ukochaną dzieciną

 

 autor: Anna Bednarek- Antoneta

ilustracja z netu